Deer Lodge en een vreemde gewaarwording

In de plaats Deer Lodge, waar we net koffie gehaald hadden, was ook het Montana Automuseum, het Old Prison Museum, een poppenmuseum waar ook treintjes tussen stonden en om de verwarring nog groter te maken, en ook de rariteiten te intensiveren een cowboymuseum.

Al die Museums, behalve de twee eerste waren maar piepklein.
In het poppenmuseum zat een hoogbejaarde mevrouw om tien uur al te dommelen achter haar tafeltje en in het cowboymuseum werd door een dame van middelbare leeftijd driftig gehaakt.
Enfin om een lang verhaal kort te maken, we hadden alles in twee uurtjes gezien, en ach, leuk was het toch. Behalve dan het Prison Museum. Nadat we dat gezien hadden kregen we toch wel medelijden met de gevangen van die tijd. Pfffff.... dat was geen pretje.

Oké rustig verder gereden. Korte pauze en getankt. Montana blijf ik een mooie staat vinden. En ook de overgang naar Idaho was idem.
Onderweg werd het beter weer maar een hevige wind bleef mijn stuurmanskunst op de proef stellen. En daarbij kwam een raar ratelend geluid rechts achter. Ritmisch klapperend. Het slechte wegdek zou je zeggen ... nou nee ik vertrouwde het niet. Maar weer gestopt, wat op die lange Amerikaanse wegen niet een twee drie lukt, maar goed het lukte dan toch vrij vlug. Zowaar een Rest Area, in zicht.

He! Wat hangt die spatlap voor (inderdaad die ervoor) de beide rechtse achterbanden (dubbellucht) er raar bij. En nu viel ons pas op dat die tijdens het rijden en zeker bij stevige wind en hogere snelheden tegen de loopvlakken van beide banden geduwd werden!!
Dus waren er uithammen in weggesleten. Dit moet al lang zo bezig zijn geweest want een flap hing precies tussen beide banden in te wapperen en zo bleek later tikte daarbij tegen de ventielverlenging van de binnenband.

Met een scherp keukenmes de boel weggesneden en na controle van de banden, ik zag niets geks, weer doorgereden. Het geflapper was weg. Rare geluid was weg. Dus opgelost.
Dat dachten we. Na een klein half uur waren we in Idaho Falls.
Marjon die nu erg verkouden is, ze heeft die van mij jammergenoeg overgenomen, en ik me gelukkig weer wat beter voel, lag al in bed.

Ik liep nog effe een controle rondje en, he! wat ziet die rechter achterband aan de buitenkant er ingedrukt uit!
Alarmbellen rinkelen. Meteen de spanningsmeter gepakt.

Alle banden waren 75 psi, is vrijwel goed, alleen die rechterachter binnenband kon ik niet meten, zat geen dopje meer op en geen ventiel meer in..... wel heb je ooit zoiets meegemaakt. Die was dus leeg!
Het meest aannemelijke: door het klappen van dat stuk spatlap is de boel losgetrild en onder het rijden eruit geslingerd. Doordat de camper niet maximaal beladen is en de wegen erg slecht, dus sowieso de boel rammelde ik het verlies van lucht niet merkte. De buitenband droeg de boel nog net.
Zo juist bij de Walmart ventiel gehaald. Erin gedraaid en dan morgenvroeg maar rustig eerst naar tankstation om bij te pompen.
Ben benieuwd of de boel het houdt.
We hebben schijnbaar iets met banden, bij huurcampers. Vorig jaar was het ook raak.